Title: Half of world's largest lakes losing water
کاهش قابل ملاحظه حجم آبی در نیمی از بزرگ ترین دریاچه های جهان
بر اساس یک ارزیابی که به تازگی منتشر شده است، آب بیش از 50 درصد از بزرگترین دریاچه های جهان در حال کاهش می باشد. گرم شدن آب و هوا و مصرف ناپایدار انسان از عوامل عمده کاهش آب دریاچه ها می باشد.
Fanfang Yao (پژوهشگر آب و هوا در دانشگاه ویرجینیا) بیان کرد که روش های جدید ردیابی روند ذخیره آب دریاچه ها و دلایل پشت آن، دانشمندان می توانند به مدیران آب و همچنین جوامع بینش بهتری در مورد چگونگی محافظت بهتر از منابع حیاتی آب و اکوسیستم های مهم منطقه ای ارائه دهند.
انگیزه وی برای انجام چنین تحقیقی، بحران های زیست محیطی در برخی از بزرگترین آب های زمین، مانند خشک شدن دریای آرال واقع در بین قزاقستان و ازبکستان بود. بنابراین او و همکارانش از دانشگاه کلرادو بولدر، دانشگاه ایالتی کانزاس، فرانسه و عربستان سعودی تکنیکی را برای اندازهگیری تغییرات سطح آب در نزدیک به 2000 دریاچه و مخازن بزرگ جهان ایجاد کردند که 95 درصد از کل ذخیره آب دریاچه روی زمین را تشکیل میدهند. این تیم حدودا سه دهه مشاهدات مربوط به مجموعهای از ماهوارهها را با مدلهایی برای کمی سازی روند ذخیرهسازی دریاچهها در سطح جهانی ترکیب کردند.
Satellites reveal widespread decline in global lake water storage
در سطح جهان، دریاچه ها و مخازن آب شیرین 87 درصد از آب سیاره را ذخیره می کنند و آنها را به یک منبع ارزشمند برای اکوسیستم انسان و زمین تبدیل می کند. برخلاف رودخانهها، دریاچهها به خوبی نظارت نمیشوند، با این حال دریاچه ها برای بخش بزرگی از جوامع بشری حتی بیشتر از رودخانهها آب تامین میکنند اما علیرغم ارزش آنها، روندهای بلندمدت و تغییرات در سطح آب آن ها تاکنون تا حد زیادی ناشناخته مانده است.
دیگر محقق این مطالعه، بالاجی راجاگوپالان گفت: "ما اطلاعات بسیار خوبی در مورد دریاچه های نمادین مانند دریای خزر، دریای آرال و دریای سالتون داریم، اما اگر می خواهید چیزی در مقیاس جهانی بگویید، به تخمین های قابل اعتمادی از سطح و حجم دریاچه نیاز دارید."
در این مطالعه، تیم تحقیق از 250000 عکس دریاچه که توسط ماهواره ها بین سال های 1992 تا 2020 گرفته شده بود بررسی مساحت 1972 دریاچه از بزرگترین دریاچه های زمین استفاده کرد. سطوح آب از 9 ارتفاع سنج ماهواره ای جمع آوری شد. برای دریاچههایی که سابقه طولانیمدت بررسی سطح نداشتند، از اندازهگیریهای اخیر آب که توسط ابزارهای جدیدتر ماهوارهها انجام شده بود، استفاده کردند. ترکیب اندازهگیریهای اخیر سطح با اندازهگیریهای بلندمدت مساحت به دانشمندان این امکان را داد که حجم دریاچهها را بازسازی کنند که قدمت آنها به چندین دهه قبل میرسد.
نتایج خیره کننده بود: 53 درصد از دریاچه های جهان کاهش ذخیره آب را تجربه کردند. یائو گفت که تغییرات آب و هوایی و مصرف آب توسط انسان بر کاهش خالص جهانی حجم دریاچه طبیعی و کاهش آب در حدود 100 دریاچه بزرگ تاثیر چشمگیر داشته است. بسیاری از ردپاهای انسانی و تغییرات آب و هوایی بر کاهش آب دریاچه قبلا ناشناخته بود: بطور مثال خشک شدن دریاچه گود زره (Good-e-Zareh) در افغانستان و دریاچه مارچیکیتا (Mar Chiquita) در آرژانتین.
دریاچه ها در مناطق خشک و مرطوب جهان در حال کاهش حجم هستند. کاهش حجم آب در دریاچه های مرطوب استوایی و دریاچه های قطب شمال بیانگر روند خشک شدن گسترده تر از آنچه قبلاً درک شده است، می باشد. یائو و همکارانش همچنین روند ذخیره سازی در مخازن را ارزیابی کردند. آنها دریافتند که تقریباً دو سوم از مخازن بزرگ زمین تلفات قابل توجهی از آب را تجربه کرده اند.
بن لیونه دیگر محقق این مطالعه بیان کرد که: "رسوب بر کاهش ذخیره جهانی در مخازن موجود غالب شده است". در مخازن قدیمی، مخازنی که قبل از سال 1992 پر شده بودند رسوبگذاری مهمتر از خشکسالی و سالهای بارندگی شدید بود.
در حالی که اکثر دریاچه های جهان در حال کوچک شدن هستند، 24 درصد افزایش قابل توجهی در ذخیره آب داشته اند. دریاچه های در حال رشد معمولاً در مناطق کم جمعیت در فلات تبت داخلی و دشت های بزرگ شمالی آمریکای شمالی و در مناطقی با مخازن جدید مانند حوضه های رودخانه یانگ تسه، مکونگ و نیل هستند.
محققین این مطالعه تخمین می زنند که تقریباً یک چهارم جمعیت جهان، یعنی 2 میلیارد نفر، در حوضه یک دریاچه در حال خشک شدن زندگی می کنند، که نشان دهنده نیاز فوری به گنجاندن مصرف انسانی، تغییرات آب و هوا، و اثرات رسوب در مدیریت منابع آب پایدار است.
لیونه گفت تحقیقات آنها بینشی در مورد راه حل های ممکن ارائه می دهد. اگر مصرف انسان عامل بزرگی در کاهش ذخیره آب دریاچه ها باشد، میتوانیم سیاستهای جدیدی را برای کاهش در مقیاس بزرگ تطبیق دهیم و بررسی کنیم.
این اتفاق در یکی از دریاچه های مورد مطالعه تیم تحقیق، دریاچه سوان (Sevan) در ارمنستان رخ داد. دریاچه سوان در 20 سال گذشته شاهد افزایش ذخیره آب بوده است، که نویسندگان آن را با اجرای قوانین حفاظت در مورد برداشت آب از اوایل دهه 2000 مرتبط دانسته اند.
Date: May 18, 2023
Source: University of Colorado at Boulder
Link: https://www.sciencedaily.com/releases/2023/05/230518172007.htm
Related Multimedia
Journal Reference
- Fangfang Yao, Ben Livneh, Balaji Rajagopalan, Jida Wang, Jean-François Crétaux, Yoshihide Wada, Muriel Berge-Nguyen. Satellites reveal widespread decline in global lake water storage. Science, 2023; 380 (6646): 743 DOI: 10.1126/science.abo2812